Veel mensen om ons heen vinden dat het allemaal nog lang duurt. Wijzelf ook. Na het kopen van de grond in Portugal, de verkoop van het huis en het verhuizen, kabbelt het nu een beetje voort. Zijn we te ongeduldig?
Na de eerste zoektocht vorig jaar ging het snel en hebben we grote stappen gemaakt. Maar we merken nu ongeduld, bij onszelf en onze omgeving. Zijn die vergunningen nog niet binnen? Oh, nog niet begonnen met bouwen? Hoe lang gaat dat nog duren? Wanneer gaan jullie nou naar Portugal?
Duurt het te lang?
We weten dat ons project een meerjarenplan is en je er goed de tijd voor moet nemen. Want je kan het maar 1 keer opzetten. Toch kunnen we niet wachten en willen we HUP door naar de volgende fases.
Sneltrein of boemeltje
Noem het kinderlijk enthousiasme, energie, drive maar ook gewoon de mentaliteit hier in Nederland. We houden van sneller. Doorgaan. Knallen. Resultaat halen én door. En zolang het ritme hier de sneltrein is, denken we niet ineens in slow-motion bij dit project.
En ik zeg niet dat het allemaal langzaam gaat in Portugal. Feit is dat het langzamer gaat dan wij willen. We jutten de architect steeds op (arme João) om wéér achter die vergunningen aan te gaan. Want we wachten nu al maanden op de goedkeuring van de volgende fase. Maar de gemeente daar laat zich niet opjutten. En doet al zeker geen uitspraak over verwachte termijnen. Dat vinden wij gek. Want hoe kunnen we dan plannen?
Volgende station: aannemers
Dus vooruit plannen is lastig. Want zonder vergunning kun je niet gaan bouwen. Nou ja, we zien voorbeelden zat hoor, maar dat gaan wij niet doen. Toch proberen we wel al naar het volgende station te gaan. Best een belangrijk station ook. Half mei zitten we weer in Portugal en spreken we verschillende aannemers over het bouwen van ons project. Met hopelijk deze zomer een keuze voor dé aannemer. En dan de planning nog.
Het zou dus fijn zijn als het boemeltje van de vergunning tegen die tijd ook op volle snelheid is gekomen en het volgende station bereikt. Oh well, het komt goed.
Volgende keer meer over onze avonturen in aannemerland.
Ook leuk om te lezen
