Precies 2 weken voor onze trip naar Portugal ging Serge letterlijk flink door z’n rug. Het zag er even naar uit dat we niet konden vliegen naar Portugal, maar het lukte. In figuurlijke zin kwam de rug ook in beeld, want we waren behoorlijk klaar met de ‘online aanvraag’ zonder voortgang.
Wel of niet gaan?
Een week voor vertrek ging het nog niet veel beter met de rug van Serge. De banden van zijn onderrug hadden zo’n klap hadden gekregen dat hij nog niet normaal kon lopen zonder pijn en verkrampingen. Laat staan langer zitten. De nacht voor de vlucht was een hele nare. Zijn onderrug verkrampte weer helemaal en hij kroop ’s ochtends vroeg op handen en voeten langs zijn bed vanwege de pijn.
We zagen het even niet zitten. Met een boel pijnstillers en veel voorzichtige rugoefeningen werd het langzamerhand wat losser aan het einde van de ochtend. Nog meer pijnstillers erin en mee op reis. We gingen het toch proberen.
Op het vliegveld kon Serge veel rondjes lopen en op een bankje steeds rugoefeningen doen om de verstijving en verkramping tegen te gaan. Tijdens de vlucht lukte het gelukkig ook om zo nu en dan even te staan en wat te rekken in het gangpad. Wat eigenlijk niet de bedoeling is in verband met de coronamaatregelen. Maar het was gelukt: 3 uur later waren we in Portugal💪
Een langzame stijgende lijn
Vergelijk het herstel van de rug maar met ons project: tergend langzaam met hele kleine stapjes 😉. Maar gelukkig dus wel die stijgende lijn. De eerste dagen was ik de chauffeur en pakezel voor de koffers en boodschappen. Aan het einde van onze trip reed Serge weer in de auto en kon hij ook weer spullen tillen. Dus we zijn blij dat we gegaan zijn en met de stijgende lijn.
We zijn er klaar mee, maar de online aanvraag is niet klaar met ons
Het voelt als Murphy’s law met de ‘online aanvraag’ die we in ons vorige blog deelden. De advocaat had de link gekregen met de digitale documenten, maar die was inmiddels verlopen. Dus eerst moest er een nieuwe link komen. Kon ze eindelijk naar de cãmara met de digitale én fysieke documenten: bleek op die dag het digitale systeem van de cãmara plat te liggen. Dus na het weekend terugkomen.
Op maandag ging ze terug en kwam eindelijk het verlossende antwoord dat het gelukt was. Hoera! Alles was ingediend voor de ‘online aanvraag’. Nu snel de bevestiging krijgen, zodat de verkaveling geregistreerd kan worden bij het kadaster.
Wat??? Hoezo er is nog geen bevestiging? Ja, alle documenten zijn binnen, compleet en getekend. Maar nu gaan ze het éérst analyseren. Wanneer ze dat doen? Dat zeggen ze niet. OMG! Wat is er gebeurd met het verhaal dat je gelijk je bevestiging krijgt omdat je het ‘online’ indient. Ja, ik weet niet wat ik tegen jullie moet zeggen, maar we moeten wachten totdat de gemeente het verder in behandeling neemt. Dat was het moment dat we dachten: Je kan m’n rug op.
Tijd voor een drankje, hapje en even helemaal niets. Gelukkig hadden we een fantastisch verblijf met een prachtig uitzicht. Dan vergeet je gelijk even alles.
Help ons? Por favor, nos ajude!
Onze architect zag hoe klaar we ermee waren en schakelde de volgende dag na onze smeekbede een contact van hem in die ons misschien kon helpen. Dat leek te werken, want op vrijdag kregen we ineens een bericht van onze advocaat of we het bedrag voor de verkaveling aan de gemeente wilden betalen en onze bankgarantie wilden inleveren.
Bankgarantie en betalen
De bankgarantie hadden we afgelopen zomer al geregeld en was ingediend met de andere digitale documenten. Want dat deden we allemaal online toch? Ja, maar van de bankgarantie hebben we het origineel nodig. Die ligt thuis in Nederland, want die hadden we niet nodig. Wel dus…1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10. Ok! Dan sturen we het origineel maandag in Nederland gelijk met spoed op.
Dan het betalen. Wat is het rekeningnummer? Dan maken we NU het geld over. Banktransfer? Nee, dat kan hier niet. Alleen direct betalen of een bankcheque. We hebben wel een Portugese bankrekening, maar geen cheques en niet de mogelijkheid om direct te betalen. Kunnen we het niet gewoon overmaken? Nee, dat kan niet😲 Onze advocaat had de oplossing: geld overmaken naar haar cliëntenrekening. En zij betaalt het bedrag direct bij de gemeente. Handige oplossing van haar hoor….maar serieus: hoe werkt dat betalingsverkeer hier?
Terug in Nederland
You’ve got mail
Thuis lag de originele bankgarantie op de keukentafel te shinen om snel verstuurd te worden naar onze advocaat. Met spoedafhandeling kreeg ze het op woensdagmiddag afgeleverd. Dat was nog even billen knijpen, want het track en trace systeem ging maar tot de grens. Dus het leek er voor ons even op dat het ergens was blijven steken in NL.
Positief of negatief?
De advocaat belde om te vertellen dat ze het document inmiddels in handen had. Het kantoor naast haar was zo vriendelijk geweest om haar post in ontvangst te nemen. De afgelopen dagen was haar kantoor namelijk dicht, omdat iemand bij het notariskantoor positief was getest op corona. Iedereen in de directe omgeving moest daarom thuisblijven totdat ze op donderdag gelukkig een negatieve uitslag kreeg.
Thank God It’s Friday
Op vrijdag werd de bankgarantie ingeleverd en het bedrag betaald. We hebben weer een klein stapje gemaakt! Nu is het wachten op de registratienummers om de kavels bij het kadaster in te schrijven. Volgens de advocaat duurt dat waarschijnlijk maar een paar weken 🙄
Ze zeggen weleens dat de laatste loodjes in zo’n fase het zwaarst wegen. Ik kan je vertellen: ze hebben gelijk 🙃
Op naar meer voortgang. In het volgende blog lees je dat het bij de aannemer wél soepel ging 🙏
Ook leuk om te lezen
