Fantástico! We zitten in ons tijdelijke huurappartement in Olhão. Operatie verhuizing is geslaagd! Na een paar hectische weken is het tijd om te settelen en te genieten van onze nieuwe omgeving.
Een legpuzzeltje
Het verhuizen was logistiek gezien nog best een puzzel. Om kosten te besparen combineerden we de verhuizing van onze spullen met die van Debby, Eugene en June van Farmlodges Olive in Moncarapacho. Alle spullen in één grote truck vanuit 2 adressen in Nederland naar 2 adressen in Portugal. Dat werd een leuk planningsprojectje.
In Nederland
Save the date
Eerst regelden we een grote truck voor het transport van alle spullen. De volgende uitdaging was een geschikte datum vinden voor alle partijen voor het laden in Nederland en lossen in Portugal. De truck reed alleen van maandag tot en met vrijdag en eind maart vertrekken had onze voorkeur in verband met opleveringen en we 1 april de sleutel kregen van het huurappartement. Het werd maandag 29 maart.
Laden maar
De truck was te groot om voor de deur van onze beide huizen in Nederland te komen. Daarom werd er een laadplek vlakbij de A2 afgesproken, waar we alle spullen vanuit de 2 adressen eerst naartoe brachten met kleinere vrachtwagens. Maandagochtend stond in het teken van huis leeghalen en spullen vervoeren naar de laadplek.

En gaan…
In de middag werd alles overgeladen in de grote truck. En ging de chauffeur met de vlam in de pijp richting Portugal met een voorlopige aankomsttijd van vrijdagochtend. Serge, Debby, Eugene en June vertrokken dinsdagochtend met de eigen auto’s die kant op.

In Portugal
De sleutel
Op zondagmiddag was ik al naar Portugal gevlogen met onze 2 katten. Ik kon die week alvast dingen voor het huurappartement regelen voordat de spullen er waren. Zoals de sleutel in ontvangst nemen en het laten aansluiten van water, elektriciteit en internet.
De hulpbrigade
Voor het uitladen van alle spullen in Portugal kregen we hulp van Dima en Miguel, de aannemers van Debby, Eugene en June en werd er via Nederlandse vrienden meer verhuishulp geregeld. En ook een verhuislift. Want we zitten op de 3e etage en met een ieni-mini Portugees liftje is zo’n externe lift zeker geen overbodige luxe voor de grote, zware spullen.
De verkeersregelaars
Vrijdagochtend arriveerde de truck zoals afgesproken in Olhão. Als volleerde verkeersregelaars gaven Dima en Miguel de chauffeur en andere weggebruikers aanwijzingen om de truck netjes voor ons appartement te krijgen. Alsof ze nooit anders hadden gedaan 😊

Met alle verhuishulp en de lift was de klus rond 14.00 uur geklaard. Alle spullen stonden in ons appartement en de spullen van Debby, Eus en June in Moncarapacho. Het uitpakken en inruimen kon beginnen.

Ontbrekende puzzelstukjes
Er zijn veel puzzelstukjes bij deze verhuizing, dus er kan snel iets misgaan als er een puzzelstukje ontbreekt.
Aankomst truck
Dat begon een paar weken voor vertrek. Het transportbedrijf gaf aan dat vrijdag 2 april een feestdag in Portugal is. En de truck dus ook niet kan rijden. Of het ook een andere datum kon? Nou, liever niet! Want wij hadden het deel in Nederland al helemaal gepland en geregeld. Na enig aandringen bleek het toch mogelijk te zijn.
Geen verhuislift?
De verhuislift kon ook niet want: feestdag. Kan het niet op zaterdag? Nou, liever niet! Want dan moeten we alle spullen voor één dag ergens anders gaan opslaan en de volgende dag weer ophalen. Erg onhandig en dubbel werk. Maar als het niet anders kan dan is het zo. Na flink aandringen van Dima bij het bedrijf van de verhuislift kon het toch.
Ontheffing aanvragen
Op woensdag kregen we van datzelfde bedrijf te horen dat we voor die verhuislift een ontheffing van de gemeente nodig hadden omdat de lift op gemeentegrond staat. Je hoeft alleen even langs te gaan bij de gemeente om dat te regelen. Wij hebben nog nooit ‘even’ wat geregeld bij de gemeente. Dus dat zagen we niet zomaar gebeuren.
Je kunt ook niet zomaar langs bij de gemeente. Door corona kun je alleen een afspraak maken. Gelukkig kregen we weer hulp van Dima en zijn vrouw. Ze regelden heel lief een afspraak bij de gemeente op donderdagochtend, ook al kon het eigenlijk niet meer.
Op donderdag zat ik bij de gemeente en vroeg de ontheffing aan voor de verhuizing op vrijdag. Wat? Verhuizen? Morgen? Dat is een feestdag? Ja, sorry, ik weet het. Wij gekke Nederlanders. De ontheffing kon vervolgens wel aangevraagd, maar niet verleend worden. Want dat duurt 3 werkdagen en kan niet gelijk verwerkt worden. Wat nu?
Ik kreeg een kopie van de aanvraag mee. Als er dan politie langskomt dan kunnen we de officiële aanvraag laten zien. En hopen dat het goed gaat. Blij met de hulp en in ieder geval iets in mijn handen liep ik de deur weer uit. Er kwam op de verhuisdag niemand langs om te controleren en de buren vonden de verhuislift wel een bezienswaardigheid. Na het Paasweekend kreeg ik een mailtje van de gemeente of ik de ontheffing nog nodig had. Want ze wilden de aanvraag verder verwerken 😉
Geslaagd met vlag en wimpel
Het ging uiteindelijk heerlijk soepel en helemaal volgens plan! Dat is ook weleens lekker in ons project 😉
Met veel dank aan Eus, Huub en Martine voor alle hulp in Nederland. En in Portugal: Dima, Miguel, Remco, Rieneke, Michiel, Gust, Debby, Eugene en June.
En ik hoor de mannen op ons terras na het sjouwen van 2 loodzware bedden en tafels nog zeggen: ‘Als jullie gaan verhuizen naar Fuseta. Bel ons dan vooral niet 😛’. Ahhh, wel toch 😊