De stappen met de bouw van de huizen maakt ons blij. Maar er hing nog zo’n zwaard van Damocles boven ons hoofd. De bouwstop! Daar waren we natuurlijk vanaf week 1 al klaar mee. De bouwstop helaas niet met ons. Na bijna 6 maanden worsteling is de kogel door de kerk. De knoop is doorgehakt. We hebben witte rook! Whoohoo, de bouwstop is eraf, we kunnen doorrr!
Celebrar ou não?
Dit is wel een belangrijke mijlpaal in ons project. En mijlpalen vieren we altijd! Maar moeten we dit nu vieren? We hebben gelijk, maar krijgen het niet. We moeten onterecht grond inleveren waar we al voor betaald hebben. Dat stukje publieke grond van 3 meter breed bij 12 meter lang wordt een soort smalle steeg waar je niets mee kunt. Dat ziet er niet uit. Ons zwembadhuis en ook het zwembad moeten opschuiven waardoor het allemaal net iets krapper wordt. Niet echt iets om te vieren zou je zeggen…
Toch zeggen we uitbundig: JA! JAJAJAJA! Celebra a Vida! We vieren dat de bouwstop eraf is en we eindelijk verder kunnen met het zwembadhuis, het zwembad en de gemeenschappelijke tuin.
Hoe gaan we doorrr?
Eerst graven we een extra stuk grond uit bij het zwembadhuis om het bestaande staalwerk en de houten omlijsting van de kelder en fundering te kunnen opschuiven. Dan wordt het beton van de fundering en kelder van het zwembadhuis gestort. Dat heeft even nodig om te drogen. Daarna kan de afgegraven grond direct naast de buurman weer netjes opgevuld worden en kunnen we aan de slag met de Light Steel Frame-constructie van de begane grond. Potverdorie, wat klinkt dat goed 🙂
De zwembadbouwer heeft beloofd ergens in augustus te starten. Zou het dan nu allemaal eens in elkaar gaan passen? Vamos ver 🙂
Voor nu zeggen we: A nossa saúde! Proost!
Ook leuk om te lezen
